De Mont Saint Michel heeft een Engels tweelingzusje. St. Michael's Mount.

“Karrek Loos yn Koos” is de naam welke in het Cornisch, de taal van Cornwall “Grijze rots in de bossen” betekent. Bij de plaatselijke bevolking staat deze rots te boek als St. Michael's Mount. Het gaat om een eiland dat onderhevig is aan de getijden. Het eilandje ligt 366 meter uit de kust van Mount's Bay in Cornwall. Net als haar zuster in Frankrijk is het een zelfstandige gemeente. Door een glibberig, met klinkers aangelegd weggetje is het eilandje verbonden met het plaatsje Marazion, het oudste stadje in Cornwall.

Het weggetje is echter alleen maar te gebruiken in de tijd die ligt tussen laag water en de eerste drie uur van het opkomend tij. Daarna staat het volledig onder water. Twaalf uur per dag is de Mount dus te voet te bereiken.

Glibberweggetje vanaf Marazion

Verondersteld wordt dat St. Michael's Mount in de prehistorie al een haven is geweest voor de handel in tin.

Van oudsher is St. Michael's Mount in Cornwall de tegenhanger geweest van de Mont Saint-Michel in Normandië. Dit eiland heeft dezelfde eigenschappen met betrekking tot de werking van de getijden en heeft eenzelfde conische vorm.

Volgens de overleveringen zou de aartsengel Michael zich al in de vijfde eeuw op de berg aan plaatselijke vissers hebben geopenbaard. Maar als we de Engelse schrijver en historicus Richard Freeman mogen geloven is er een nationalistische draai gegeven aan een mythe.

De Griekse filosoof Plato schreef omstreeks 360 v.Chr. zijn verhandeling “Timaeus” wat “over de natuur” betekent. In historisch opzicht heeft deze dialoog van Plato grote invloed gehad. Door de vertaling in het Latijn van Cicero was de Timaeus de enige dialoog van Plato die in de Middeleeuwen in de Westerse wereld bekend was. In het boek komt nagenoeg alles aan bod, het begint bij het ontstaan van het universum en eindigt bij de menselijke anatomie. Het is ook de bron van de Atlantislegende. In de Timaeus wordt de berg Mictus aangehaald.

Pliny de Oude en Diodonus Siculus hadden toegang tot teksten van de Griekse aardrijkskundige Pytheas, teksten die jammerlijk genoeg verloren zijn gegaan, maar waaruit bleek dat Pytheas het eilandje Mictus in de vierde eeuw voor Christus heeft bezocht. Als dit waar zou zijn, dan is de Mount een van de eerste plaatsen die in heel west Europa en op het Britse eiland in het bijzonder, bij naam wordt genoemd.

Plato

Het eiland bestaat uit een mengsel van leisteen en graniet. De naam “de Grijze rots in het bos” kan een herinnering zijn die de bewoners hebben aan de tijd voordat Mountain Bay onder water kwam te staan. De naam in de taal van Cornwall zou de spijker wel eens op de kop kunnen slaan. Bij eb en na stevige stormen zijn op de stranden in de omgeving van de Mount restanten van bomen aangetroffen. Koolstofdatering heeft aangetoond dat deze, voornamelijk hazelnootbomen rond het jaar 1700 onder water zijn komen staan.

Maar er moet eerder iets hebben plaats gevonden. De kroniekschrijver John van Worcester schrijft in zijn verslag uit 1099 dat St. Michael's Mount ongeveer 10 km uit de kust lag. De berg was omgeven met bossen. Op de derde dag van een uitzonderlijk springtij in november overstroomde de zee het land met een verwoestende kracht. Tientallen dorpen werden verwoest. Tal van mensen, ossen en schapen verdronken bij deze ramp.

Het is mogelijk dat er van de 8ste tot vroeg in de 11de eeuw een klooster op de Mount was gevestigd. Edward de Belijder zou het eiland aan de Normandische Abdij van Mont Saint-Michel hebben geschonken. Tot aan de tijd waarin Henry V zijn politieke en kerkelijke hervormingen doorvoerde deed het dienst als een priorij van de Normandische abdij.

Later werd het geschonken aan de Abbes van Syon in Isleworth. Het werd een pelgrimsoord dat werd gestimuleerd tot bezoeken. In de 11de eeuw mocht op gezag van Paus Gregorius een volle aflaat worden verleend na een bezoek.

In de 11de eeuw werd het klooster herbouwd maar in 1275 werd de oorspronkelijke priorij door een aardbeving verwoest. Aan het einde van de 14de eeuw was het klooster in de vorm van een kasteel weer volledig herbouwd en tot op de dag van vandaag is het nog steeds in gebruik.

Henri V

De priorij werd door Henry V in beslag genomen. Hij vertrok naar Frankrijk om oorlog te voeren maar kwam geld te kort. In 1424 werd St. Michael's Mount geschonken aan de Abdij van Brigittine van Syon die in Twickenham was opgetrokken. Vanaf dat moment kwam er een einde aan de verbintenis tussen de Mount en de Mont.

Tijdens het koningschap van Richard I was het Henry Pomeroy die het eiland namens Prins John bezette. Daarna werd het bezet door John de Vere, de 13de graaf van Oxford. Edward IV, die inmiddels aan de macht was, wilde het eiland terug. Hij voerde in 1473 met een meer dan 6.000 man sterk leger een beleg uit dat ruim 30 weken duurde. Maar de Graaf van Oxford wist van geen wijken.

John de Vere

Na deze periode wisselden de machthebbers over de Mount regelmatig.  Perkin Warbeck bezette de Mount in 1497. Humphry Arundell, gouverneur van St. Michaels Mount, leidde een opstand in 1549.

Tijdens het bewind van Koningin Elisabeth I werd het eiland aan Robert Cecil, Graaf van Salisbury cadeau gedaan. De zoon van Robert verkocht, na de dood van zijn vader, het eiland aan Sir Francis Basset.

Tijdens een interne oorlog in 1646 hield Sir Arthur Basset, de broer van Francis, de overname door de Engelse regering tegen.

In 1755 werd Lissabon getroffen door een zeer zware aardbeving. Deze veroorzaakte een tsunami die het 1.600 kilometer verderop gelegen Cornwall  in volledige hevigheid trof. bij St. Michael's Mount steeg het niveau van de zee in 10 minuten met meer dan twee meter, waarna de zee zich net zo snel weer terugtrok. Deze bewegingen hielden meer dan vijf aan, waardoor veel grond tussen het vasteland en het eiland werd weggespoeld en de Mount nog verder geïsoleerd van Cornwall kwam te liggen. Het verlies aan mensenlevens en eigendommen was bijzonder groot.

Vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw werd het eiland familiebezit. De Mount werd in 1859 verkocht aan Colonel John St. Aubyn verkocht. Zijn nazaat Lord St. Levan, zet de werkzaamheden en geneugten als huiseigenaar voort, maar woonde inmiddels wel op een andere plaats en was vaak afwezig.

Zijn neef, James St. Aubyn heeft zich in 2004 op de Mount gevestigd en is nu verantwoordelijk voor het managen van deze historische plaats.

Het haventje van Saint Michaels Mount

Er is maar weinig bekend over het dorp van voor het begin van de 18de eeuw. Bekend is dat er een paar vissershuisjes stonden zo ook enige woningen die dienst deden als verblijf voor kloosterlingen. In 1727 werden er grote verbeteringen aangebracht aan de haven en de Mount werd een welvarende zeehaven. In 1811 werden er 53 woningen geteld die aan vier geplaveide straten lagen. De pier werd in 1823 verlengd en het aantal inwoners bereikte in dat jaar het hoogste aantal ooit. 221 mensen woonden permanent op het eiland. Er waren drie scholen, een kapel en drie cafés die voornamelijk bemand werden door bezoekende zeelieden.

Nadat de haven in het tegenoverliggende Penzance werd verbeterd en er een spoorweg naar dit dorp werd aangelegd, ging het snel bergafwaarts met de relatieve welvaart van St. Michaels Mount. Veel van de huizen en gebouwen werden zelfs afgebroken.

Marazion

Tijdens de 2de wereldoorlog werd de Mount in de periode 1940-1941 zwaar versterkt. Er werden bunkers gebouwd waarvan er tot op heden nog drie in tact zijn.

Nu, 68 jaar later is gebleken uit interviews met personen uit die tijd, dat de toenmalige ambassadeur van van Nazi Duitsland in Engeland en later minister van buitenlandse zaken, Joachim von Ribbentrop het plan had opgevat zich na de overwinning van de Duitsers op de Mount te vestigen. Uit archief documenten is gebleken dat Von Ribbentrop in de jaren dertig van verleden eeuw waarin hij Engeland een alliantie met Nazi Duitsland voorstelde, een regelmatig bezoeker was van Cornwall.

Von Ribbentrop

In 1954 schonk de derde baron St. Levan het grootste deel van St. Michaels Mount, samen met een aanzienlijk financieel bedrag aan de National Trust. De familie St. Aubyn heeft het recht om gedurende een periode van 999 jaar in het kasteel te kunnen blijven wonen en heeft zich verzekerd van het vruchtgebruik, waaronder inkomsten uit toeristisch bezoek.

De oude kapel valt onder het rechtstreeks gezag van de monarch en niet onder die van een bisschop zoals gebruikelijk zou zijn. Het kasteel is de officiële residentie van Lord St. Levan.

In het kasteel en de kapel zijn veel relieken, wapenuitrustingen en antieke meubels en schilderijen bewaard.

De kapel van St. Michaels Mount dateert uit de 15de eeuw. Ze heeft een karakteristieke, versterkte toren. Op een van de hoeken is een kleinere toren gebouwd die dienst deed als baken voor schepen.

De Rock Chapel op het strand markeert een heilige plaats, opgedragen aan de Heilige maagd Maria. Hier stopten pelgrims die het eiland bezochten om te bidden voor ze de berg beklommen.

Het huidige dorpje is zodanig gebouwd dat enkele huizen, welke gebouwd zijn op een helling,  uitzicht hebben op Mariazon. Zij waren bedoeld als uitkijkposten.

Achter het dorp staat een rijtje van acht huizen. Deze zijn in 1885 gebouwd en staan bekend als Elizabeth Terrace.

De meeste huizen op het eiland worden bewoond door werknemers van het kasteel of mensen die op het eiland werken. Daarnaast staan er nog andere gebouwen, zoals de voormalige woning van de Steward, een kleedkamer voor badgasten, de stallen, de wasserij, een botenhuis, een zeilkamer die nu in gebruik is als restaurant en twee vroegere herbergen. Naast deze gebouwen ligt een voormalige bowling green.

Een van de meest interessante zaken op het eiland is de metro. Het gaat hier om een ondergrondse spoorlijn die nog steeds wordt gebruikt om goederen van de haven naar het kasteel te transporteren. Dit spoorlijntje werd rond 1900 gebouwd door de tinwerkers waardoor het gebruik van paarden niet langer nodig was. Vanwege de steile helling mocht het niet voor personen vervoer worden gebruikt. De National Trust heeft de tunnel nog steeds als verboden gebied voor bezoekers verklaard.

Na de reconstructie van de haven in 1823, waarbij de pier zodanig werd verlengd dat schepen van 500 ton en meer toegang kregen tot de haven, verwaardigde Koningin Victoria zich in 1846 het eiland met een bezoek te vereren. Een koperen afdruk van haar voetstap is te vinden op de top van de steiger. Ook koning Edward VII bracht het eiland een bezoek. Zijn koperen voetafdruk is te vinden aan de bowling green.

St. Michaels Mount heeft veel overeenkomsten met de Mont Saint-Michel, op religieus en geologisch gebied. Ze zijn zelfs lange tijd ideologisch met elkaar verbonden geweest.

Jammerlijk genoeg, waar de Franse abdij jaarlijks miljoenen bezoekers trekt, moet het tweelingzusje het met slechts enkele tienduizenden stellen.