Bevolking

 

Frankrijk is een van de dunstbevolkte landen van Europa. Tachtig procent van haar oppervlakte bestaat uit landelijk gebied. De totale bevolking bedraagt ruim 60 miljoen inwoners.

Aan het einde van vorige eeuw waren er 40 Franse steden met meer dan 100.000 inwoners. Alleen Parijs had meer dan één miljoen inwoners. Ongeveer 75% van de bevolking woont in de stedelijke gebieden.

 

Tot aan het einde van de Tweede Wereldoorlog was de bevolkingsgroei van Frankrijk een van de laagste van Europa. Na de oorlog kwam daarin verandering. Frankrijk heeft, net als andere Europese landen een toevloed van inwoners uit de voormalige koloniën te verwerken gekregen en daardoor is een grote etnische diversiteit ontstaan. De toevloed van Noord Afrikaanse immigranten heeft een groot effect gehad op – voornamelijk - de grote Franse steden.

Uit dit alles mag men afleiden dat de uitgestrekte landelijke gebieden in Frankrijk dun bevolkt zijn en rust uitstralen als men dat zoekt.

Sprekend over La Manche, het departement waar onze voorkeur naar uit gaat, zien we dat er binnen haar grenzen geen echt belangrijke « grote » steden liggen zoals hiervoor bedoeld. De belangrijkste steden naar grootte van de bevolking zijn Cherbourg, Saint Lô, Coutances Granville en Avranches.

Voor meer informatie over la Manche, klik hier

De volksaard

Over de Frankrijk en de Fransen bestaan tal van voor- en oordelen. Denk aan het gezegde: Met de Franse slag. U kunt zich afvragen of ze echt wel waar zijn en tevens kunt u zich de vraag stellen in hoeverre die (voor)oordelen het gevolg zijn van onbekendheid met de volksaard en het karakter van de gemiddelde Franse man/vrouw.
 

Het eerste misverstand is dat de Fransen arrogant zouden zijn. Eigenlijk valt dat ontzettend mee. Nationalistisch zijn ze wel. In de grote steden is die indruk sterker dan in de provincie. Maar toch zijn er aanzienlijke verscillen tussen de mensen in het noorden en het zuiden.

Als u zich als Randstedeling op “de boerenbuiten” van b.v Drenthe gaat vestigen, zult u ongetwijfeld te maken krijgen met de nodige aanpassingen. In Frankrijk is dat niet anders. Als u zich als Nederlander ergens in de provincie gaat vestigen, wat meestal het geval is, zult u merken dat er wel sprake is van een bepaalde formaliteit.

Er wordt van u verwacht dat u zich op de meest elementaire manier in het Frans uit kunt drukken. Dat lijkt ons ook logisch.
Kunt u zich op een, min of meer, behoorlijke manier in het Frans verstaanbaar maken, dan zult u merken dat de bevolking dit bijzonder op prijs stelt en dan ook erg vriendelijk en behulpzaam blijkt te zijn.

 

 

 

 

 

 

Arrogant ?

De misvatting “Fransen zijn arrogant” wordt ook vaak afgeleid uit het gegeven dat Fransen zich uitsluitend bedienen van hun eigen landstaal. Hoewel op het middelbaar onderwijs les wordt gegeven in Engels en Spaans, wordt dit door de eenmaal afgestudeerden snel vergeten. Het is opmerkelijk dat veel hoger opgeleiden, denk daarbij aan advocaten en notarissen, nauwelijks een woord Engels spreken. Hoewel de jongere generatie het merkt als een tekortkoming en zich vaker in een Allo, allo accent in het Engels uit kan drukken. Voor ons Nederlanders komt dit over als een soort van onderontwikkeldheid. De bevolking van Frankrijk ziet dit niet als een tekortkoming.
En laten we eerlijk zijn; als u gaat emigreren naar Amerika, dan zorgt u toch ook dat u de Engelse taal beheerst.

Een vereiste om van uw verblijf in Frankrijk iets te maken, is behoorlijk met uw buren te kunnen communiceren. Zorg daarom dat u over een behoorlijke basiskennis van de Franse taal beschikt.

 

Communiceren

Dat communiceren is een vast ritueel. Ieder zichzelf respecterend dorp heeft wel een PMU-bar waar gegokt kan worden op paardenraces. Van burgemeester tot zwerver gaat daar binnen om te gokken en iets te drinken. Hier ontstaan heftige discussies. Een andere plaats waar zich stevige gesprekken ontwikkelen zijn de z.g. bars-tabac. In de doorsnee Franse winkel of supermarkt mogen geen sigaretten worden verkocht. Dus trekt men naar de bar-tabac om aan zijn of haar verslaving tegemoet te komen. Meestal wordt er dan ook een petit café besteld en blijft men even hangen.
Deze twee soorten etablissementen zijn de ideale plaats om met de gemiddelde Fransman in gesprek te raken. Net als in Nederland begint het gesprek meestal met de dagelijkse beschouwing van het weer, maar al snel verandert het onderwerp van het gesprek. Fransen zijn meesters in het voeren van gesprekken over eten en de oogsten van het jaar. Het kan daarbij gaan over de wijn, kaas, slakken, groenten en fruit. Hoe dan ook, de voorliefde voor goed eten steekt de kop op binnen tien minuten na aanvang van het gesprek.

 

Eten en drinken

Voor de Fransen is de maaltijd nog steeds een religie. Het gaat daarom niet aan om bij mensen op visite te gaan tussen 12.00 en 14.30 of ’s avonds na 19.00 uur onverwacht op bezoek te komen.
Fransen zijn bereid om je uit te nodigen voor een aperitief, een uurtje voor ze aan tafel gaan. Wel verwachten ze dan van je dat je op tijd opstapt, zodat ze zelf aan tafel kunnen gaan. Een uitnodiging om mee aan te schuiven voor de maaltijd is een uitzonderlijke zeldzaamheid.

 

Eten thuis is voor de Fransen geen vanzelfsprekendheid. 70% van de Fransen eet tenminste een keer per week buiten de deur. Merkwaardig genoeg zou men veronderstellen dat daarbij flink wijn wordt gedronken. Alle vooroordelen ten spijt, 50% van de Fransen drinkt helemaal geen wijn.

Het meest genuttigde vocht is gewoon mineraalwater. Gemiddeld drinken ze daarvan 103 liter per jaar per persoon.

Op het gebied van alcoholhoudende dranken staat whisky op de eerste plaats. Daarvan nuttigen ze meer dan welke Europeaan dan ook, zelfs meer dan de Schotten.

Houdt er rekening mee dat als u in een speciale bui een restaurant bezoek plant, de prijzen in vergelijking met Nederlandse eetgelegenheden vrij hoog zijn.

Meer info over culinair La Manche? Klik hier

 

Gezondheidszorg

 

Op het gebied van gezondheidszorg staat Frankrijk goed aangeschreven. In 2007 stond Frankrijk volgens een rapport van de WHO op de tweede plaats van landen met de beste gezondheidszorg. Maar toch, 20% van de Fransen slikt pillen tegen neerslachtigheid en depresie en dat is dan weer drie keer meer dan het Europees gemiddelde. Frankrijk heeft het laagste aantal gevallen van hart- en vaatziekten in Europa, maar toch, 37% van de volwassenen is te zwaar.

 

Fransen zijn harde werkers en daarbij vrij streberig. In Franse bedrijven komen jaarlijks 400 gevallen van zelfdoding voor. Daarbij worden briefjes gevonden die aangeven dat de reden voor de zelfmoord het niet halen van de doelstellingen is.

De overheid is de grootste werkgeven van het land. 25% van de bevolking is rechtstreeks werknemer bij enige overheid. Daarnaast werkt nog eens 15% indirect voor de staat.

Voor meer info over de Franse gezondheidszorg, klik hier

 

Workaholics

De stelling dat Frankrijk erg bureaucratisch is, is gewoon waar. Niet voor niets wordt het ambtelijk apparaat ook wel de vierde macht genoemd. Voor een Nederlander die de taal niet of niet goed beheerst is de rompslomp welhaast dramatisch. Maar opnieuw, als u de taal een beetje machtig bent, is de ellende te overzien. Ambtenaren doen echt wel hun best om duidelijk te maken hoe bepaalde formulieren moeten worden ingevuld en wat waar moet worden afgestempeld. Het gaat er in Frankrijk inderdaad anders aan toe dan in Nederland. De Franse ambtenaar is zich daarvan bewust en zal zich daarvoor soms zelfs verontschuldigen. Maar ook hij is gehouden aan de bureaucratie. Blijf daarom rustig en verlies vooral uw geduld niet. Vaak wil een beetje “slijmen” nog wel eens helpen.

Het maken van een afspraak met Fransen is een hoofdstuk apart. Als u hen uitnodigt voor een feestje of u vraagt aan de buurman om u helpen met een bepaald karweitje dan blijken zij 100% betrouwbaar te zijn. Opnieuw valt dan de vriendelijkheid en de behulpzaamheid op.
Bij de wat, laten we het noemen “grotere bedrijven”, en daarbij kan men denken aan bedrijven in de bouwnijverheid, maar ook makelaars en notarissen worden gemaakte afspraken over het algemeen redelijk nagekomen.

De kleinere bedrijven, zoals de leverancier van gasflessen, de kleine aannemer of een afspraak met een plaatselijke schilder kunnen u tot wanhoop drijven.

Meer weten over de diverse instanties in La Manche? Klik hier

Fransen in het verkeer
 

En daar gaat u dan als echte Nederlander op uw fiets over een idyllisch landweggetje in het schitterende Franse land. Word je op een onverantwoordelijke manier voorbij gescheurd door een lokale automobilist, een die ook meestal nog vergeet richting aan te geven. Omgekeerd kan het ook voorkomen dat een automobilist u op een bochtig weggetje niet in WIL halen.
Of u bent met uw auto op weg naar de super-marché en u moet plotseling vol in de remmen omdat iemand met 30 km. per uur op weg is naar dezelfde bestemming.

Bumperkleven is een goed Frans volksgebruik.
Merkwaardig genoeg, als overstekende voetganger wordt u met de meest voorkomende hoffelijkheid behandeld.

Op verkeersgebied heeft Frankrijk een slechte naam. Binnen Europa vinden in Frankrijk relatief gezien de meeste verkeersongevallen plaats. Het gaat momenteel iets beter vanwege het gegeven dat sinds 2004 door de politie meer en scherper op het verkeer wordt gecontroleerd en de verkeersboetes aanzienlijk zijn verhoogd. Dat mag ook wel. Onderzoek heeft uitgewezen dat 9% van de Fransen rond rijdt zonder rijbewijs.

Tot nu stonden er in heel Frankrijk ca. 2.000 flitspalen. Dit jaar wil men het aantal uitbreiden tot het dubbele.

 

Als u voor uzelf een leuke fietsroute uit gaat zetten, kies dan bij voorkeur voor de z.g. D-wegen. Houdt er rekening mee dat fietspaden in Frankrijk een onbekend fenomeen zijn. Het is daarom aan te bevelen op de fiets altijd felgekleurde kleding of een veiligheidsvest te dragen om uw zichtbaarheid op grote afstand te verhogen.

 

De fiets is het vervoermiddel bij uitstek om kennis te maken met het land. U heeft de tijd om rustig rond te kijken en heerlijke, kleine weggetjes in te slaan die u met de auto bewust zoudt mijden. In de kleine gehuchten die u passeert maakt u kennis met de echte Fransen. Altijd bereid om een praatje te maken. Nooit opgejaagd, maar rustig verder levend.

Klein dorp? Geen winkel in de buurt? Geen probleem toch? De bakker komt immers dagelijks langs. Dit is het ECHTE Frankrijk.

 

We willen vaststellen dat, eenmaal bekend met de eigenaardigheden van de Fransen, leert u hen al snel kennen als vreselijke wegpiraten. Maar in de directe omgang en in hun eigen omgeving gastvrij, behulpzaam, hartelijk en vriendelijk. Kortom, met enige aanpassing van uw kant, zalige buren.

Het enige wat zij van u vragen is een beetje aanpassing!