24 juli – Aristide Boucicaut – grondlegger van het warenhuis.

Op 24 juli 1810 wordt de zoon van de hoedenmaker Boucicaut in Belleme in Orne geboren. Hij krijgt de naam Aristide-Jacques. De carrière van Aristide begon als bediende in de zaak van zijn vader. Dat leidde tot forse verschillen van mening en in 1828 verliet hij Belleme om als reizende kousenverkoper zijn geld te verdienen.

In 1829 belandt hij in Parijs waar hij ging werken als verkoper in Petit St. Thomas, een nieuw type winkel aan de rue du Bac. Aristide werkt zich al snel op tot afdelingshoofd. In diezelfde periode ontmoet hij Marguerite Guérin die als serveerster werkt in het restaurant van een zuivelfabriek en dagschotels uitserveert aan personeel en districtsmedewerkers van het bedrijf.

De ouders van Aristide verzetten zich heftig tegen een huwelijk van hun zoon met een gemarkeerde boerendochter uit Bourgogne. Het stel gaat samenwonen om 12 jaar later alsnog te trouwen. Ze hadden intussen al een zoon; Anthony.

In 1837 sluit Petit St. Thomas haar deuren vanwege een dreigend faillissement. Aristide wordt werkeloos. Hij ontmoet de broers Videaux die net een manufacturen- en kledingwinkel hebben geopend op de hoek van de rue de Sèvres en de rue de Bac. De zaak heette Au Bon Marché.

Aristide ging hier aan het werk, in eerste instantie als verkoper van shawls en dassen. Maar hij had een vooruitziende blik, een echte ondernemersgeest en grote uitbreidingsplannen die hij graag onder de aandacht van de Videaux broers bracht. Die raakten hierdoor zo in de war dat ze in 1863 besloten hun aandelen aan Aristide te verkopen.

In Au Bon Marché had Aristide kennis gemaakt met Henry-François Maillard. Deze was in New York rijk geworden met de handel in onroerend goed. Aristide verleidde hem, na zijn plannen uitgelegd te hebben, hem ruim twee miljoen franc te lenen. Met dit geld begon hij zijn imperium uit te bouwen. De kleine winkel Au Bon Marché werd uitgebreid en als architect had hij Gustave Eiffel aangetrokken. De naam werd veranderd in Le Bon Marché.

Aristide had een goed inzicht in het koopgedrag van zijn klanten. Je zou zelfs kunnen zeggen dat hij de grondlegger was van wat vandaag consumentenmarketing wordt genoemd.

Hij introduceerde artikelen voorzien van prijskaartjes, waardoor klanten niet steeds het personeel aan moesten spreken. Hij nam genoegen met lagere winstmarges om zijn verkoopvolume te vergroten. Hij voerde seizoen uitverkopen met sterk gereduceerde prijzen in en creëerde een thuisbezorgdienst waar in speciaal gebouwde stallen 150 paarden en ruim 100 bezorgkoetsen een plaats kregen.

In 1867 introduceerde hij een postorder catalogus die gedrukt werd in een eerste oplage van een half miljoen stuks.

Hij was de eerste die in zijn winkel kinderopvang organiseerde voor winkelende moeders.

Het grote succes van Aristide Boucicaut was gebaseerd op zijn vernieuwende manier van werken. Let op, dit alles vond plaats in de 19^de eeuw. Voor zijn personeel introduceerde hij een bonussysteem dat gebaseerd was op hun verkopen. Hij voerde een 12-urige werkdag in. Hij introduceerde betaalde vakantiedagen, gratis maaltijden, hij liet zijn mensen opleidingen volgen en zij konden gebruik maken van gratis medische verzorging. Hij was de grondlegger van een eigen pensioenfonds. Dit maakte hem razend populair bij zijn personeel.

Het bedrijf breidde zo uit dat Aristide in 1872 besloot alle naastliggende panden op te kopen. In dat jaar was hij eigenaar van het hele blok dat lag tussen de rue du Bac, rue de Sévres, de boulevard l’Enfer, de rue Babylone en de rue Velpeau.

Hij gaf de architecten Boileau en opnieuw Gustave Eiffel de opdracht om van alle gebouwen een eenheid te maken. Eiffel was een geniaal constructeur die, in tegenstelling met oude bouw methodes, vooral werkte met staal. In 1876 werd het warenhuis Le Bon Marché voorzien van een door hem ontworpen moderne ijzer-glas cocon.

Een jaar later overlijdt Aristide Boucicaut. Zijn vrouw, Marguerite, zette zijn levenswerk voort. De zaak werd verder uitgebreid en nog meer aan de wensen van de moderne Parijzenaars aangepast. Zij overlijdt in 1887. In het park tegenover Le Bon Marché is een standbeeld voor haar opgericht als symbool van barmhartigheid en goedheid, terwijl zij eten uitdeelt aan hongerigen en armen.

Zij laat al haar geld na aan goede doelen en er wordt ruim 5 miljoen Franse Francs gestort op de rekening van het pensioenfonds van het personeel.