1 juni – Patrick Grainville.

Op 1 juni 1947 werd Patrick Grainville geboren in Villers-sur-Mer in Calvados. Hij had een heerlijke jeugd. Zijn vader, die burgemeester was van de gemeente, nam hem vaak mee uit vissen en op de jacht.

Hij doorliep de middelbare school André Maurois in Deauville en ging daarna studeren aan het Malherbe lyceum in Caen. Hij vervolgde zijn opleiding aan het lycée Henri IV en de Sorbonne in Parijs, waarna hij zich voorbereidde op zijn aggregatie, een opleiding tot leraar in management, rechten, economie en politieke wetenschappen.

Aanvankelijk bleef hij werken als leraar aan de middelbare school in Sartrouville.

Parallel aan zijn opleiding begon Grainville te schrijven. Zijn eerste manuscript bracht hij op 19-jarige leeftijd onder de aandacht van verschillende uitgevers. Toch duurde het tot hij 25 was voor zijn eerste boek, “La Toison” werd uitgebracht door een waanzinnig enthousiaste uitgever Gallimard.

Zijn boek bleef niet onopgemerkt bij critici.

Henri de Montherlant een beroemd Frans schrijver, dramaturg en lid van de académicien français, voorspelde, vlak voor zijn overlijden: “Er staat je een grote toekomst te wachten. Je hebt zo een persoonlijke stijl van schrijven dat we vanaf je eerste boek kunnen spreken van ‘in de stijl van Patrick Grainville.”

Met zijn volgende roman La Lisière uit 1973, mist Grainville op een haar na de Prix Goncourt. Dit is een literaire prijs, vergelijkbaar met onze Libresprijs.

De prijs wordt jaarlijks uitgereikt, na twee of drie voorverkiezingen in september en oktober voor een van de romans die in dat jaar zijn uitgegeven. De Prix Goncourt wordt gezien als de oudste en meest prestigieuze Franse literaire prijs.

Bij de toekenning in 1973 miste Grainville deze prijs tot ontzetting van Michel Tournier, een lid van de jury. Hervé Bazin, de voorzitter van de jury voerde als argument aan dat hij de kwaliteiten van Grainville onderkende, maar hem nog te jong vond voor deze prijs. Frankrijk stond op zijn kop.

Michel Tournier

In 1974 schreef Grainville zijn vierde roman “Les Flamboyants”. In deze roman beschrijft Grainville het fictieve leven van een Afrikaanse, burleske koning Tokor, die bevriend is met een blanke Europeaan. Het karakter van Tokor doet sterk denken aan de Romeinse keizer Caligula. Tokor is op zoek naar een heilig volk de “Diorles”.  Samen met zijn vriend beleven ze stammenoorlogen, revoluties en Afrikaanse bestialiteit. Ze trekken door uitgestrekte landschappen en door sloppenwijken. Het is een gek verhaal vol van lyrische, satirische en fantastische avonturen. Vooral opvallend is dat Grainville seks in zijn boeken niet schuwt.

Zijn œuvre omvat inmiddels 24 romans, maar ook 32 kunstboeken, 5 kinderboeken, 15 boeken die hij samen met andere Franse schrijvers produceerde. Hij werd veel gevraagd voor het schrijven van een voorwoord voor andere schrijvers en maakte naam als schrijver van artikelen (o.a. Playboy) in diverse tijdschriften.