Homohuwelijk in Frankrijk.

In de meeste landen ter wereld wordt het huwelijk gedefinieerd als een verbintenis tussen een man en een vrouw. De achterliggende gedachte is de voortplanting en het in stand houden van het menselijk ras.

In het begin van deze eeuw werden in diverse landen (Nederland – België – Canada  - Spanje – Zuid-Afrika – Noorwegen – Zweden – Portugal – IJsland – Argentinië – Denemarken – sommige staten van de USA en van Mexico) het huwelijk open gesteld voor personen van hetzelfde geslacht. De wetgevers die voor een dergelijke wetgeving hebben gestemd hebben zich in de meeste gevallen beroepen op het principe van non-discriminatie.

Wij vinden de term homohuwelijk bijzonder omstreden. Er bestaat niet zoiets als een homohuwelijk of een heterohuwelijk. Als homoseksuelen met elkaar kunnen trouwen, betekent dat de openstelling van het burgerlijk huwelijk voor mensen van hetzelfde geslacht. In landen waar die openstelling niet heeft plaatsgehad, kunnen alleen mensen ven verschillend geslacht met elkaar trouwen, ongeacht hun seksuele voorkeur.

Soms is er dan wel partnerschapsregistratie mogelijk. Maar deze regeling verschaft minder rechten dan het huwelijk.

Ook Frankrijk mengde zich in de discussie en een discussie werd het. Tijdens de aanloop naar de stemming over het wel of niet legaliseren van het huwelijk tussen twee mensen van hetzelfde geslacht Grepen de Franse bisschoppen de katholieke feestdag Maria-Hemelvaart aan om op te roepen tot protest tegen legalisatie dit huwelijk en adoptie van kinderen door homoparen toe te staan.

Toch mocht het niet baten. De Franse ministerraad heeft het wetsvoorstel over het huwelijk tussen twee personen van hetzelfde geslacht op 7 november 2012 formeel goedgekeurd. In januari 2013 buigt het parlement zich over het wetsvoorstel.

Het wetsvoorstel erkent ook buitenlandse huwelijken van twee mensen van hetzelfde geslacht. In het voorstel wordt ook gesproken over de adoptie van kinderen door homoseksuele stellen. Over kunstmatige bevruchting bij lesbische stellen blijft men vaag.

Na invoering van de wet hebben homoseksuele stellen dus de rechten die gewoon zouden moet zijn. Tijd dus om te kijken wat de wet toestaat en een beroep te doen op je rechten.