Doen we “even” zelf.
Jan en Marijke hadden hun besluit genomen. Ze gingen in Nederland stoppen met werken en in Frankrijk een nieuw bestaan opbouwen. Ze hadden er lang over nagedacht, alle voors en tegens waren tegen elkaar afgezet, alle risico’s waren bekeken en tot een minimum beperkt. Het was haalbaar.
Hun woning werd in de verkoop gezet en intussen werd in Frankrijk gezocht naar een andere woning. De Auvergne – Puy-de-Dôme moest hun einddoel worden. Mooie omgeving, rustig, rijk aan natuurschoon en met leuke dorpen en steden in de omgeving.
Na lang zoeken hadden zij hun oog laten vallen op een prachtig huis in Aubusson d’Auvergne, een klein dorpje met ongeveer 220 inwoners, rustig gelegen en met een uitzicht waar men alleen maar van kan dromen. Met enige aanpassingen zouden in deze woning met gemak vier tweepersoonskamers gemaakt kunnen worden. Wat verbouwen en ook het sanitair zou aan alle wensen voldoen voor de toekomstige gasten van hun potentiele Chambre d’Hôte.
Ondanks de crisis op de Nederlandse huizenmarkt hadden ze alle geluk van de wereld. Zij konden hun huis snel verkopen. Weliswaar voor € 10.000 minder dan de oorspronkelijke vraagprijs. Maar afgezet tegen de koophuis voor het huis in Aubusson bleef er nog meer dan € 15.000 over voor de geplande verbouwing. Het was het risico waard.
Wel moest er zo zuinig mogelijk worden gewerkt, maar Jan was een handige Harrie. Marijke was niet te lui om de handen uit de mouwen te steken en gelukkig hadden ze in Nederland vrienden die graag wilden komen klussen.
Voor de verhuizing hadden ze contact gehad met een erkende verhuizer. Deze had hen goed voorgelicht en een mooie offerte uitgebracht. Aan bepaalde tips hadden ze wat en die waren bruikbaar. Maar de prijs? Toch wat aan de hoge kant!
Nu was dat geen probleem. Zwager Joop reed met een busje van de zaak. Hij kon het bij zijn vriendelijke baas wel voor elkaar krijgen om dat busje voor de verhuizing te mogen lenen. Dat viel echter tegen. De goede baas gaf geen toestemming, maar geen nood. Dan maar een busje huren en in één weekend een keer of drie op en neer rijden. Het was uiteindelijk maar een goeie 900 kilometer. Om de beurt rijden en alles was gepiept.
Op vrijdagmiddag vertrok Joop voor de eerste rit. Middernacht aankomen, uitladen en meteen weer terug naar Den Bosch. Zaterdagmiddag, 12 uur, vertrekken voor de tweede rit. Maar toen begon de ellende. Bij Survilliers, net boven Parijs, werd het busje door de politie aan de kant gemanoeuvreerd.
De politie in Frankrijk is gek op auto’s met een geel nummerbord, waarvan ze vermoeden dat de hand wordt gelicht aan het maximaal laadvermogen. Dit busje bleek veel te zwaar beladen te zijn. Er zat niets anders op dan ter plekke een tweede busje te huren. De helft van de vracht moest worden overgeladen. Voor verder gereden kon worden waren zeven uur vestreken.
Uiteindelijk bleek, na de deceptie, de verhuizing was pas op woensdag afgerond, goedkoop ook nog eens duurkoop te zijn. Vaak is professioneel advies het enige juiste advies.
Verhuizen is een vak. Een vak dat door ervaring met aandacht en liefde wordt uitgevoerd. Door specialisten die u overtuigen van die expertise en u met raad en daad bij staan. Maar u vooral het veiligste en goedkoopste alternatief aan bieden. Uw verhuizing goed verzekerd? Kijk eens naar de tips en het rekenmodel: http://ma-deuxieme-vie.com/frankrijk/20/1422/0/diverse-partijen-de-verhuizer\