Het Jeanne d’Arc museum in Rouen.

Jeanne d’Arc, een nationaal eerbetoon of politiek gekissebis?

Op 6 januari 1412 wordt in het dorpje Domremy (momenteel Domrémy-la-Pucelle) als dochter van de familie Darc, ene Jeanne geboren. Haar ouders waren “laboureurs” redelijk welgestelde boeren.

Over de naam kan men twisten. In documenten uit die periode wordt de naam geschreven als Darc, Tarc, Dare en Day. De naam Jeanne d’Arc verschijnt voor het eerst in een gedicht in 1576.

Jeanne werd volgens goede boeren traditie opgevoed. Ze werkte op het veld en ze was verantwoordelijk voor het wel en wee van de geiten van de boerderij. Maar men durfde haar eigenlijk niet goed alleen te laten. Regelmatig kreeg de kleine Jeanne aanvallen van epilepsie.

Vanaf haar dertiende jaar gaf ze te kennen stemmen te horen. Die stemmen waren van de heilige Catharina en Margaretha, maar ook van de aartsengel Michael en zelfs van God persoonlijk. Zijn stem kwam van rechts en werd meestal voorafgegaan door een helder licht dat van dezelfde kant kwam. Nadat de stem van God verdwenen was, verschenen de heiligen.

Deze stemmen vertelden haar dat ze moest gaan strijden voor de vrijheid van Frankrijk.

De rest is historie en zij eindigt op de brandstapel in Rouen.

Jeanne d’Arc is inmiddels uitgegroeid tot het symbool van Frankrijk. Tal van films werden over haar leven gemaakt. Tussen 1898 en 2011 werden maar liefst 18 rolprenten over het leven van de jonge maagd gemaakt. Tal van beroemdheden speelde hier belangrijke rollen in, zoals Ingrid Bergman, Michèle Morgan, Jean Seberg met tegenspelers als Roberto Rossellini, John Malkovich en Dustin Hofman.

In 1821 schreef Michele Carafa de opera “Jeanne d’Arc à Orléans”. In 1845 waagde Giuseppe Verdi een opera aan heer leven, maar ook heden zijn er nog mensen die muziek aan haar willen wijden, denk aan “Maid of Orleans” van Orchestral Manouvres in the Dark of, uit 2009 “Jeanne d’Arc” van Tangerine Dream.

Het aantal boeken waarin Jeanne de hoofdrol vervult is nauwelijks te tellen, romans, wetenschappelijke werken en zelfs strips verschenen door de eeuwen heen.

Maar nu heeft Jeanne d’Arc dan haar eigen museum. Het heeft een oppervlakte maar ruim 1.000 m² en het is ingericht in het aartsbisschoppelijke paleis in Rouen, vlak bij de plaats waar zij in 1431 ter dood werd veroordeeld en op de brandstapel werd gezet.

Uw bezoek aan het museum start met 3D-beelden en een aantal acteurs spelen getuigenissen uit die periode na. Daarna komt u in een enorme “mytotheek” terecht. Hier kunt u meer ontdekken over alle historiografische werken die over Jeanne d’Arc verschenen zijn. Het museum zal naar verwachting elk jaar tussen de 100.000 en 150.000 bezoekers trekken.

Laurent Fabius, de minister van Tourisme en initiatiefnemer van het projekt wil hiermee iedereen doen nadenken over de geschiedenis van Frankrijk en de manier waarop deze geschreven is. Daarmee wil hij voorkomen dat Jeanne d’Arc slachtoffer wordt van politieke toe-eigening. Daarmee fijntjes verwijzend naar het extreme Front National van de familie le Pen die de Maagd van Orléans tot haar symbool heeft verheven.

Wilt u op voorhand meer weten over het leven van Jeanne d’Arc, kijk dan op: http://ma-deuxieme-vie.com/frankrijk/1/1391/0/over-frankrijk-beroemde-en-vermaarde-fransen-jeanne-darc