21 juli – Rommel, aan de dood ontsnapt.

In een veldhospitaal van de Luftwaffe in Bernay, ontwaakt de Duitse Veldmaarschalk Rommel op 21 juli 1944 uit een coma.

Vier dagen eerder was de opperbevelhebber van de Duitse legers in Normandië op de terugweg van een inspectie van het 1^ste SS Pantzercorps ten zuiden van Caen naar zijn hoofdkwartier in La Roche-Guyon. Rommel had zijn chauffeur opdracht gegeven om grote wegen zoveel mogelijk te vermijden en gebruik te maken van kleinere landweggetjes.

Toch kon deze ingeving niet voorkomen dat zijn wagen op een smal weggetje in de buurt van Livarot werd opgemerkt door de Franse piloot J. J. de Roux die in een spitfire van de luchtmacht van de Vrije Fransen en routinevlucht uitvoerde. Deze aarzelde geen moment en begon met de wagen van Rommel te beschieten. De chauffeur werd gedood en Rommel raakte zwaar gewond aan zijn hoofd. Een toevallig passerende Duitse patrouille bracht hem over naar Bernay.

Nauwelijks weer bij kennis, het was een wonder dat hij de aanval had overleefd, liet Rommel zich door zijn staf voorlichten. Hij maakte zich, terecht, ernstig zorgen over de situatie in Normandië die intussen wanhopig was geworden.

Toch liet hij zich overhalen om op 8 augustus, op verzoek van zijn vrouw, een paar dagen verlof te nemen. Hij liet zich naar Herrlingen in de buurt van Ulm vervoeren om enige tijd bij zijn familie door te brengen.

Vlak daarvoor, op 20 juli, had de mislukte aanslag op Hitler plaatsgevonden. Hoewel Rommel hier niet rechtstreeks bij was betrokken, nam Hitler (door Rommel een criminele psychopaat genoemd) het besluit om Rommel te elimineren om een voorbeeld te stellen.

Niemand geloofde dat Hitler het aan zou durven een van zijn grootste en populairste leiders gevangen te nemen. Maar Hitler durfde wel. Tijdens zijn verblijf in Herrlingen werd Rommel door een speciaal commando van de SS gearresteerd.

Op 14 oktober 1944 wist Rommel te ontsnappen aan de aantijging van hoogverraad. Hij pleegde die dag zelfmoord.

Hitler liet niet na onmiddellijk een decreet uit te vaardigen waardoor Rommel een nationale begrafenis met alle militaire eer kreeg. Hij werd door de Fuhrer geroemd als: “Een groot soldaat die als gevolg van zijn verwondingen, opgelopen in Normandië was overleden”.