30 juni – Invasie van Engelsen in Normandië.

Joseph Mallord William Turner was een Engelse romantische schilder. Hij werd vermaard om zijn landschappen en zeegezichten. Over het algemeen wordt hij gezien als “de schilder van het licht”.

Hoewel hij vooral bekend was vanwege zijn olieverfschilderijen van grote afmetingen, wordt hij ook gezien als de grondlegger van de Engelse aquarel landschappen.

Turner reisde veel door Europa. Hij maakte zijn eerste reizen in 1802 door Frankrijk, waar hij het Louvre bezocht, en Oostenrijk.

Later trok hij regelmatig naar Venetië waar hij sterk onder de indruk raakte van de werken van Titiaan en Veronesse. Op de terugkeer van een van zijn reizen naar Engeland streek hij op 30 juni 1818 neer in Dieppe waar hij moest wachten op een schip voor de overtocht naar Brighton. Als schilder van licht, de zee, mist en stormen, schepen en havens, raakte hij onder de indruk van Normandië die dit allemaal in de aanbieding had.

Hij stelde zijn vertrek naar Engeland steeds weer uit en verblijf in Hotel de Normandie in Rouen en aan de kust in Caux.

Gedurende zijn verblijf maakte hij een groot aantal werken met Normandië als thema. Door zijn stijl van werken wordt hij door velen gezien als de grondlegger van het impressionisme. Later zochten vele beroemde schilders hun heil in Normandië, toch wel voor een deel geïnspireerd door Turner.

Maar door het verblijf van Turner werd Normandië voor veel Engelsen op de kaart gezet. Aanvankelijk was het een trekpleister voor de Britse society. Hen werd aangeraden voor hun gezondheid de Franse regio te bezoeken.

Later in de achttiende eeuw namen Engelsen, die de tijd en de middelen niet hadden voor wereldreizen, de gelegenheid te baat naar Normandië te trekken. In deze streek hadden ze grote veldslagen geleverd, maar nu werden ze vriendelijk onthaald. Toch kon hen enige arrogantie niet worden ontzegd. Een Engelse journalist schreef in 1821 na een bezoek aan de streek: “De Fransen zijn niet geïnteresseerd in hun geweldige monumenten. Het moeten anderen, meer beschaafde mensen, dus de Engelsen zijn, die daar belangstelling voor tonen”.

Na de Engelsen werd Normandië ontdekt door de Amerikanen. Voor hen was een bezoek aan Normandië steeds dezelfde routine. Toeren langs de romantische Seine, bezoeken aan Honfleur via le Havre naar Rouen. Mensen wisten bijna niet meer waar ze waren en wat ze bezochten.

James Fenimore Cooper, de schrijver van onder andere de Laatste der Mohicanen, schreef in zijn memoires dat hij bij zijn aankomst in Le Havre meer gedesoriënteerd was dan door de grote gebieden in het Amerikaanse Westen.