20 mei – Louis Bouilhet, groot vriend van Flaubert.

Louis-Hyacinthe Bouilhet werd geboren op 20 mei in Cany, vlak bij Dieppe.

Hij was een klasgenoot van Flaubert waarmee hij studeerde in Rouen. Hoewel hij aanvankelijk medicijnen studeerde gooide hij al snel het roer om. Hij stapte over naar de studierichting literatuur.

Hij voelde zich sterk aangetrokken tot de romantiek en vooral de Parnassus, een poëtische beweging  die zich manifesteerde in de tweede helft van de 19^de eeuw maakte grote indruk op hem.

Na zijn afstuderen werkte hij als leraar literatuur en werd conservator van de bibliotheek van Rouen.  Maar hij wilde schrijver worden.

Zijn eerste boek “Melaenis, Romeinse verhalen” dat in 1857 verscheen, was een historisch dichtwerk in vijf delen dat de Romeinse zeden en gewoonten beschreef onder keizer Commodus. Hij droeg zijn eerste werk op aan zijn vriend Flaubert.

Zijn volgende verzameling gedichten noemde hij “Fossielen”. Deze vielen erg op omdat hij wetenschap gebruikte als onderwerp voor poëzie. Deze gedichten werden later opgenomen in “Coquilles en astragalus” dat in 1859 verscheen.

Zijn poëzie is gecultiveerd en was goed leesbaar. Ze kreeg vooral waardering in de Parnassus beweging. Maar hij ging ook aan de slag als toneelschrijver. Hij kreeg behoorlijk succes met zijn eerste stuk “Lady Montarcy” in 1856. Dit stuk werd gedurende 78 avonden gespeeld in het theater Odeon. In 1858 overtrof zijn toneelstuk “Helena Peyron” zijn eerste stuk ruimschoots.

Het werk van Bouilhet is in de loop der jaren enigszins in de vergetelheid geraakt. Hij dankt vooral zijn bekendheid aan zijn vriendschap met Flaubert. Hij was het die regelmatig opmerkingen maakte over de schrijfstijl van zijn vriend. Het was ook het idee van Bouilhet om hun gezamenlijke vriendin Delphine Delamarre als model te gebruiken voor Madame Bovary.

Flaubert gaf Bouilhet elke week de laatste pagina’s van zijn manuscript om de kritiek van zijn vriend te horen.

Bouilhet was genadeloos in zijn kritiek, maar wel altijd eerlijk.

Prachtig is het boek waarin hun correspondentie is gepubliceerd. Prachtige pagina’s werden geschreven over de vriendschap van de twee auteurs en hun literaire relatie.

Gustave Flaubert schreef, na het overlijden van zijn vriend op 18 juli 1869 in Rouen:

“Door het verlies van mijn betreurde Bouilhet verloor ik mijn vroedvrouw die alles veel beter zag dan ik. Zijn dood liet me achter met een leegte die ik elke dag voel.”