Op 15 mei 1909 kregen de lezers van het tijdschrift “Je sais tout” eindelijk de oplossing van het raadsel dat hen vanaf 15 november 1908 in de ban hield. Een raadsel dat was gecreëerd door een op dat moment onbekende schrijver.

 

Marie Emile Maurice Leblanc werd op 11 december 1864 geboren in Rouen. Hij doorliep het Lycée Pierre Corneille. Na zijn opleiding zwierf hij door een aantal landen waar hij aan diverse scholen letterkundige opleidingen volgden die door Frankrijk niet als volwaardige opleidingen werden gezien.

 

 

Hij vestigde zich in Parijs waar hij begon met het schrijven van fictie. Hij ontpopte hier meteen zijn voorkeur voor het criminele genre aan de dag. Zowel korte verhalen als een aantal romans, voor het criminele genre. 

Zijn schrijfstijl stond sterk onder de invloed schrijvers Gustave Flaubert en Guy de Maupassant. Door critici werden zijn romans bewonderd, maar commercieel waren ze geen succes.

 

Leblanc werd grotendeels beschouwd als een simpele schrijver van korte verhalen voor verschillende tijdschriften. Tot Frankrijk kennis maakte met Arsène Lupin in een serie korte feuilletons voor het tijdschrift Je sais tout. Het eerste verhaal van de vervolgserie verscheen op 15 juli 1905, duidelijk geschreven op verzoek van de redactie van het tijdschrift. 

Lupin was enigszins afgeleid van het karakter van Sherlock Holmes. Leblanc transformeerde zijn held in een gentleman dief, geestig, intelligent, charmant en vindingrijk. 

Ook zou het kunnen dat het karakter van Lupin was gebaseerd op de Franse anarchist Marius Jacob. Zijn proces vond plaats in maart 1905 en haalde in heel Frankrijk de koppen van alle kranten.

 

 

Marius Jacob werd geboren in Marseille op 29 september 1879. In 1899 pleegde hij zijn eerste inbraak bij een bank in Marseille. In vier jaar tijd zouden er nog ongeveer 150 volgen. Zijn slachtoffers waren banken, kerken, juweliers, rijke particulieren en zelfs het casino van Monte Carlo was niet heilig voor hem tijdens zijn nachtelijke bezoeken.

Jacob ging bij zijn werk uiterst methodisch te werk. Hij ging bijvoorbeeld werken als beheerder van een ijzerwarenhandel. Zo was hij in de gelegenheid een studie van brandkasten te maken.Kennis die hem bij latere inbraken goed te pas kwam.

Ook had hij zich verzekerd van een goed opgezet netwerk voor de afzet van de door hem gestolen goederen zoals diamanten en aandelen. Dit netwerk breidde zich uit tot effectenhandelaren en diamantairs in Amsterdam.

Het meest populair onder het Franse volk werd Jacob door de verplichting die hij aan zijn medewerkers oplegde om ten minste 10% van elke operatie af te staan voor “de goede zaak”. Ook bleek dat Jacob grote sommen geld overmaakte aan anarchistische organisaties waaronder organisaties in Spanje. De verhalen over de inbreker die stal van de rijken en gaf aan de armen gingen als een lopend vuurtje door het land. Toen Jacob uiteindelijk werd gearresteerd was hij uitgegroeid tot een ware volksheld.

 

 

Tot ieders verrassing werd  de door Leblanc gecreëerde Lupin een geweldig succes. Nadat hij op 15 mei 1909 zijn laatste aflevering van het Lupin verhaal “l’Aiguille Creuse” had gepubliceerd ging hij over tot het schrijven van volledige romans waarin Lupin de hoofdrol vertolkte. Romans waarin hij het zelfs regelmatig aan de stok kreeg met een figuur die hij Herlock  Sholmes noemde. Geen toeval. Lupin was vernuftiger dan zijn Engelse tegenhanger.

 

 

Uiteindelijk zouden er 21 romans met Lupin in de hoofdrol verschijnen. Leblanc zou voor zijn verdiensten voor de Franse literatuur worden onderscheiden met de Légion d’Honneur. Hij stierf 6 november 1941 in Perpignan.

 

 

Zijn huis in Normandië, in Ėtretat, waar zich een deel van de doorbraak van Leblanc “l’Aiguille Creuse”, is ingericht als museum en gratis te bezoeken.