28 april – Félix Vicq d’Azyr.

Op 28 april 1748 werd Vicq d’Azyr geboren in Valognes. Hij was de zoon van een arts. Hij ging net als zijn vader medicijnen studeren. Daarvoor koos hij de Universiteit van Parijs. Hij zou zich later bekwamen in anatomie.

Vanaf 1773 doceerde Vicq d’Azyr aan de Jardin du Roi, momenteel is dat het museum van natuurlijke historie. In 1774 werd hij lid van de Académie des Sciences en met steun van zijn vriend Condorcet werd hij voor zijn leven tot secretaris verkozen. In deze functie was hij verantwoordelijk voor het schrijven van beoordelingen van zijn collega’s. Dit deed hij met grote overgave, kritisch maar wel heel objectief.

Zijn werk werd door de Franse wetenschappers zodanig op prijs gesteld dat Vicq d’Azyr in 1778 werd voorgedragen als lis van de Académie Française. Iets wat hij tot het einde van zijn leven zou blijven.

Bij het uitbreken van een epidemie in Gyenne werd hij belast met de leiding van het onderzoek. Hij schreef een verslag waarin hij voorstellen deed hoe een epidemie in te dammen en ook hoe deze voorstellen in de praktijk uit te voeren. Hij wees daarbij op de verantwoordelijkheid van de staat op het gebied van de volksgezondheid.

Samen met Anne-Robert-Jacques Turgot kwam hij tot de oprichting van de Société Royale de Médicine, waarvan hij gedurende 16 jaar secretaris bleef. Hij verzamelde een massa feiten en informatie over ziekten, de werkwijze van artsen, gezondheid in samenhang met de economie en de invloed van voedsel op de gezondheid.

Vicq d’Azyr was een gekend man. Hij was de laatste arts van koningin Marie-Antoinette, die hij probeerde te beschermen tegen de gevolgen van de opkomende revolutie. Hij werd professor in de diergeneeskunde aan de School van Alfort en Superintendent van de leerstoel epidemieën.

Als anatoom steeg hij tot grote hoogte. Hij was een van de eersten die de coronale secties uitvoerde. Hiermee legde hij de grondslag van de wetenschap die het lichaam verdeelt in een voor- en achterkant.

Hij  noemde het coronaal vanwege de kroonnaad die van links naar recht over de schedel loopt, ongeveer van oor naar oor.

Hij beschreef de locus coeruleus, ook wel de blauwe kern in de centrale hoofdkern in de hersenstam. Deze is betrokken bij de regulatie van emoties, waaronder angst, de activiteitentoestand en het ritme van slapen en waken.

Zijn studie van de cerebrale kronkels werd een klassieker en Vicq d’Azyr werd een van de eerste neuroanatomen. Vóór hem was niemand in staat geweest zo, letterlijk, diep in de hersenen van mensen door te dringen. Hij schreef tal van wetenschappelijke boeken, die in deze tijd nog steeds indruk maken en voor delen zelfs nog gebruikt worden.

Vicq d’Azyr stierf op 20 juni 1794 aan tuberculose. Een groot geleerde bleek niet in staat te redden.