Vergunningen.

Stephan had zijn woning in Frankrijk gevonden. Hij was een gelukkig mens. Voor zijn gevoel was alles geregeld. Hij was tevreden met hetgeen de vorige eigenaar aan aanpassingen had gedaan om de woning uit te breiden. Dat paste precies in zijn plannen. Zijn droom kwam uit!

Wat aanvankelijk bedoeld was als een dubbele garage, was nu omgetoverd tot twee slaapkamers. De verbouwing was niet storend. Het aanzien van het pand was nauwelijks veranderd. Het zag er fraai uit en het was te zien dat de vorige eigenaar niet op een paar centen had gekeken. De conversie was perfect uitgevoerd en de gebruikte materialen waren kwalitatief bijzonder goed. Op enige afstand was het nauwelijks te zien dat er veranderingen aan het huis waren aangebracht.

Ook de woonkamer was vergroot. Aan de achterzijde van het huis was een grote uitbouw aangebracht. Ook dat werk was goed uitgevoerd. De uitbreidingen waren minder dan een jaar geleden uitgevoerd.

Maar toch hield iets hem nog tegen. Stephan wilde  toch wel even weten waarom er zoveel geld was geïnvesteerd en nu, na een zo korte tijd werd besloten om te verkopen. Misschien was er een wijziging in het bestemmingplan?  Ruzie met de buren? Lag de SAFER dwars? Om zelf niet met die problemen te worden geconfronteerd informeerde Stephan naar de reden van de overhaastte verkoop. Het antwoord van de verkoper was simpel en verklaarde veel. Een (v)echtscheiding.

Omdat het ging om een behoorlijke investering en Stephan met een knagend gevoel bleef zitten wilde hij geen enkel risico lopen. Hij besloot een expert in te schakelen voor een aankoopkeuring. Deze bevestigde dat het huis in uitstekende staat was. Maar hij had ook ontdekt dat de eigenaar geen enkel bewijs kon overleggen dat hij vergunning had aangevraagd en toestemming had gekregen voor de verbouwing. Het risico was aanwezig dat een overijverige ambtenaar van de gemeente op bezoek zou komen en zou eisen dat alles in de oorspronkelijke staat zou worden herstelt.

Stephan vond het risico te groot. Hij besloot af te zien van de koop en door te gaan met zoeken.

Zorg daarom dat u, voor over te gaan tot een definitieve aankoop, er een grondige controle wordt uitgevoerd door een gekwalificeerd expert, die verder kijkt dan het huis alleen. U kunt ook zelf contact opnemen met de gemeente.

De gemeente zou bij het kopen van een huis in Frankrijk altijd uw eerste aanspreekpunt moeten zijn.. Franse ambtenaren voelen zich machtig. Ze worden niet voor niets de vierde macht genoemd. Maar een beetje “slijmen” kan wonderen verrichten. Koester vooral de gemeente secretaresse. Ze is echt belangrijk.