ma-deuxieme-vie

Alles over wonen en leven in Frankrijk
Alle informatie overzichtelijk & compleet

20 maart – President René Coty.

20 maart – President René Coty.

René Jules Gustave Coty werd op 20 maart 1882 geboren in Le Havre. Zijn vader Jean was directeur van het plaatselijke college en een gematigd republikein.

Alle leden van de familie Coty waren Normandiers pur sang en waren boeren, leraren of ambachtslieden.

In 1899 behaalde de jonge René een dubbele graad in de wetenschappen en met goede geloofsbrieven werd hij naar de universiteit van Caen gestuurd.

Hij ging hier voortvarend en gedreven te werk. In 1900 vertegenwoordigde hij de studenten van Caen op het internationaal studentencongres in Parijs.

In 1902 behaalde hij zijn graad in rechten en een graad in letteren en filosofie. Datzelfde jaar trad hij toe tot de balie in Le Havre. Hij specialiseerde zich in zeerecht en bedrijfsrecht, waarbij hij zowel in civielrechtelijke als strafrechtelijke zaken optrad.

Hier werd hij de politiek ingezogen door de campagne te steunen van de locoburgemeester Jules Siegfried voor de parlementsverkiezingen.

In mei 1908 werd Coty gekozen tot wethouder van Le Havre. Hij stond bekend als seculier en democratisch. Hij bleef in deze functie tot 1919.

Een jaar later, in 1909, werd hij gekozen tot algemeen secretaris van het Republikeinse Grand Circle.

Als jurist bleef hij actief. In 1910 verdedigde hij de vakbondsleider Jules Durand die betrokken zou zijn bij de moord op niet stakende arbeiders.

Poster van Coty in zijn tijd in Seine-Inferieur

In 1913 wordt hij gekozen tot conseiller général van het toenmalige Seine-Inférieure.  Langzaam maar zeker reist zijn ster.

Bij de parlementsverkiezingen in 1945 komt zijn grote doorbraak. Bij het samenstellen van de Nationale Grondwetgevende Vergadering wordt hij aangesteld als vertegenwoordiger van Seine- Inférieure als lid van Onafhankelijke Republikeinse Partij.

In het eerste kabinet van Robert Schuman wordt René Coty minister van wederopbouw en stedenbouw. In 1948 wordt Coty vice voorzitter van de Europese Parlementaire Unie.

Coty op het omslag van Paris Match na zijn verkiezing tot president

In 1953 geeft de president Vincent Auriol aan in december af te zien van een tweede termijn van zeven jaar. Coty wordt naar voren geschoven als zijn opvolger, maar er meerdere kandidaten. Pas na dertien stemronden wordt Coty door de beide kamers van het parlement gekozen. Hieruit mag men afleiden in welke crisis de vierde republiek zich bevond. Deze zou uiteindelijk dan ook bezwijken na de koloniale conflicten. Op de eerste plaats de verloren oorlog in Frans Indochina, gevolgd door het verlies van Tunesië om tenslotte geconfronteerd te worden met het steeds hoger oplaaiend geweld in Algerije waar de conservatieve Gaullisten aan de macht waren.

De zaak escaleerde in mei 1958 toen het Frans Algerijnse leger Marseille bedreigde.

President Coty riep de noodtoestand uit en benoemde generaal de Gaulle tot minister president met grote volmachten. De Gaulle was uit op macht en voorstander van een rechtstreeks gekozen president. In een referendum in september 1958 kreeg zijn voorstel 80% van de stemmen.

Coty verlaat het Elysee na opzij gezet te zijn door De Gaulle

De Gaulle volgde in januari 1959 Coty op en werd de eerste president van de Vijfde Republiek. Coty vertrok als een gedesillusioneerd man uit het Élysée en trok zich terug in zijn geliefde Le Havre waar hij op 22 november 1962 stierf.