5 februari – Louis XIV, de Zonnekoning

Op 5 februari 1650 maakte de stad Rouen zich op om de toekomstige Zonnekoning met de nodige pracht en praal te ontvangen. Louis XIV was op dat moment pas twaalf jaar oud. Tijdens zijn bezoek werd hij vergezeld door zijn moeder, Anna van Oostenrijk en zijn eerste minister, kardinaal Mazarin.

In Normandië heerste op dat moment veel onvrede en er kwam steeds meer verzet van de Franse adel tegen het Franse koningshuis, de zogenaamde la Fronde. Mazarin had het besluit tot dit bezoek genomen als een soort charme offensief en wilde de gemoederen kalmeren.

Lodewijk werd geboren op 5 september 1638 in Saint-Germain-en Laye. Op zich was dit al een wonder. Zijn vader, Lodewijk XIII en zijn moeder Anna van Oostenrijk waren toen al 23 jaar getrouwd en nog steeds kinderloos. Op het moment waarop zijn vader overleed, was Lodewijk nauwelijks vijf jaar oud. Zijn moeder trad op als regentes, maar het land werd feitelijk geregeerd door Mazarin.

Lodewijk begon zijn heerschappij na de dood van Mazarin in 1661. Hij was een voorstander van de theorie van het “droit devin” Deze, van oorsprong Romeinse wet pleitte voor de goddelijke oorsprong en het gebrek aan tijdelijke beperking van de vorstelijke heerschappij. Om die reden plaatste hij zich naast God en nam de naam aan: Le Roi-Soleil.

Lodewijk met zijn jongere broertje, de Graaf van Orleans

Hij volgde de koers van zijn voorgangers, maar vooral van Mazarin. Zij pleitten voor een gecentraliseerde staat die werd bestuurd vanuit één hoofdstad. Hij wilde de overblijfselen van het feodalisme elimineren. De oude adel bleef volharden in hun macht over delen van Frankrijk. Hij dwong de adellijke elite te verblijven in zijn imposante Kasteel van Versailles. Hierdoor slaagde hij er in de aristocratie, overleden met luxe en weelde, aan zich te binden. Velen van hen hadden deelgenomen aan la Fronde tijdens de minderjarigheid van Lodewijk. Door deze manier van werken versterkte hij zijn systeem van een absolute heerschappij in Frankrijk, die voort zou duren tot aan de Franse Revolutie.

In 1660 trouwde Lodewijk met Maria Theresia van Spanje. Het was een typisch politiek huwelijk. Er werd een bruidsschat beloofd. Vanwege het uitblies hiervan eiste Lodewijk de Spaande Nederlanden op als genoegdoening. Ondanks een oorlog die Lodewijk voerde om zijn “rechten” binnen te halen slaagde hij hier maar voor een deel in. Aan Maria Theresia besteedde hij nauwelijks aandacht. Toch schonk zij hem zes kinderen.

Na wat kortere relaties viel zijn oog op Madame de Montespan als minnares. Uit deze relatie werden maar liefst zeven kinderen geboren. Maar er rustte schijnbaar een vloek op al zijn kinderen. DE een na de ander overleed vroegtijdig.

De Zonnekoning werd geplaagd door tal van ziektes. Hij had last van nierstenen en jicht. Bij het trekken van een kies kwam een deel van zijn bovenkaak los. Er werd voor zijn leven gevreesd. Maar hij doorstond al zijn pijnen en kwalen manmoedig. Aan fysieke moed ontbrak het hem niet.

Kort na elkaar zag hij zijn zoon Lodewijk en zijn kleinzoon, ook Lodewijk en diens vrouw Maria Adelheid van Savoye en twee van hun kinderen kort na elkaar sterven. Na het overlijden van zijn tweede kleinzoon, Karel, was het voortbestaan afhankelijk van één enkel achterkleinkind, de latere Lodewijk XV. Er dreigde een machtsstrijd te ontstaan tussen de wettelijke kinderen en de bastaarden.

Zijn achterkleinkind, geboren in 1704. Daarmee was voor het eerst in de wereldgeschiedenis een regerend vorst overgrootvader. Alle tussenliggende erfgenamen, zijn zoon Lodewijk, le Grand Dauphin, de oudste zoon van de Dauphin, Lodewijk, hertog van Bretagne stierven eerden dan hij. Vier dagen voor de 77^ste verjaardag overleed de Zonnekoning. Hij werd opgevolgd door zijn achterkleinzoon Lodwijk XV.