Consumentenprijzen in Frankrijk dalen.

De prijzen van producten voor consumenten in Frankrijk zijn behoorlijk aan het dalen. Toch is het merkwaardig dat de Franse consument het idee heeft dat alles duurder wordt.

Begin oktober meldde het INSEE dat de consumentenprijzen in september in de supermarkten met 0,25% waren gedaald. Over het hele jaar 2014 was de daling 0,8%.

Een onderzoek van IRI, een instituut dat de prijswijzigingen op levensmiddelen en klein huishoudelijke artikelen bijhoudt, constateerde in september een prijsdaling van 1, 61% op jaarbasis. De daling was vooral merkbaar bij Franse nationale merken waarbij de daling opliep tot 2,6%. E oorzaak hiervoor is te vinden in de prijzenoorlog die distributeurs voeren om de gunst van de klant te behouden.

Met uitzondering van sterke drank en champagne daalden de prijzen in alle categorieën. Het meest opmerkelijk was de prijsdaling in de gezondheid, kruidenier, frisdrank en bier, diepvries- en dagverse producten.

Toch lijkt het er op dat de consument deze prijsdalingen niet opmerkt. Bij een enquête afgelopen zomer onder 800 personen bleek dat niemand de prijsdaling herkende. 83% gaf zelfs te kennen dat ze een stijging van de prijzen waarnamen.

Hoe komt dit? De manier waarop de consument de prijzen bekijkt is niet reëel. Ze worden dood gegooid met reclame en door wisselende labels. Ze begrijpen de prijsaanduidingen niet meer en zijn nog nauwelijks in staat de dagelijkse veranderingen waar te nemen.

De prijsbepaling wordt voor de consument sterk beïnvloed door kreten als soldes, ventes, flash, ventes privées, coupons promotionelles. Hierdoor zien ze door de bomen het bos niet meer en niet meer weet welke prijs “normaal” is.

Dat betekent dat de kopers niet meer naar de prijs kijken, maar naar de aanbiedingen. Als daarvan de prijs met 0,2 of 0,5% daalt valt dat niet meer op, in tegenstelling tot een aanbieding 1 + 1 gratis of een schreeuwerig affiche met de vermelding dat een artikel 40% is afgeprijsd.

Doordat andere kosten, zoals die voor energie en huisvesting blijven stijgen blijft het algemene gevoelen dat ze meer en meer in hun budget worden beperkt. De prijsdaling voor een fles wijn van 2% maakt voor hen geen verschil en wordt niet opgemerkt.

Voor de wekelijkse boodschappen zijn de kopers kijkt de klant niet naar de prijs van afzonderlijke artikelen. Hij ziet alleen het bedrag van de inhoud van het hele boodschappenkarretje. En als de prijsdalingen zich op de eerste plaats richten op de grote merken en niet op de huismerken en daarnaast de prijzen van vlees blijven stijgen, dan blijft de prijs voor de inhoud van het karretje aan de kassa het zelfde.

Daarnaast wordt het gevoel van oplopende prijzen in de hand gewerkt door een algemeen wantrouwen tegen de supermarkten.  In 2012, bij de eerste aankondigingen van massale prijsdalingen door de distribiteurs zei 71% van de Fransen sceptisch te staan en te geloven dat de prijsdalingen automatisch zouden worden gecompenseerd door bijna onmerkbare stijgingen van andere produkten.

Maar, niet minder belangrijk, 70% van de Fransen denkt dat de prijs/kwaliteit verhouding van consumptiegoederen in de afgelopen jaren is verslechterd. Ook dat geeft het gevoel dat men minder waar voor je dure geld krijgt.