2 mei – de monsterlijke verhalen van Pierre Lemaire Clermont

Op 2 mei 1825 om kwart over twaalf in de middag werd in de Beaulieu gevangenis van Caen het vonnis voltrokken over Pierre Lemaire Clermont. Hier ging een vrij lang proces aan vooraf. Op 7 maart was Clermont gearresteerd en na een lang proces voor het assisenhof waarbij alle moeite werd gedaan om zijn vergrijpen te bewijzen, werd hij uiteindelijk veroordeeld tot de guillotine.

Volgens zijn eigen bewering was Clermont geboren in 1781 in de omgeving van Bayeux. Op school bleek hij een intelligente student die er van droomde medicijnen te gaan studeren. Maar vanwege het gebrek aan geld bij zijn ouders kon hij deze droom niet waarmaken. Wel ontwikkelde hij een groot talent tot verlijden en oplichten. Hij deed zich voor als medicus maar was eigenlijk een grote kwakzalver. Al snel stond hij voor de rechter voor zijn nep optreden en werd in 1806 tot acht jaar dwangarbeid veroordeeld.

In 1814 komt hij vrij, maar veel heeft hij niet geleerd tijdens zijn opsluiting. Hij gaat weer op de oude voet verder en onder het mom van geneesheer behandeld hij patiënten en ligt hen op ongelooflijke manier financieel op. Hij laat een spoor van invaliden en overledenen achter.

In 1815 trouwde hij, hij vond dit een goede dekmantel voor het verder plegen van zijn misdaden, zij hij zelf bagatelliseerde als “kleine zaken”.

In 1817 wordt hij gearresteerd voor het stelen van een grote hoeveelheid tarwe, maar paradoxaal genoeg kan men zijn schuld aan de diefstal niet bewijzen. Hij blijft wel de voortdurende aandacht van de rechters op zich gevestigd houden. Dat weerhoudt hem er niet van nieuwe oplichterspraktijken en misdaden te blijven plegen. Hoewel goed in de gaten gehouden door diverse administratieve diensten, weet hij met behulp van bekenden uiteindelijk een organisatie op te bouwen. Hij organiseerde een aantal briljant uitgevoerde misdaden. Hij gaat meer en meer moorden en wordt de vrees in de wijde omgeving van Caen. Steeds weet hij zich met zijn groep te verplaatsen en elke keer verandert hij van techniek.

Op 14 september 1824 wordt hij eindelijk in de kraag gegrepen. Zijn proces en de bewijsvoering worden een gigantisch karwij voor de rechtbank. Tot aan het einde van het proces blijft  Clermont kalm en onverstoord hoewel hij weet dat hem de doodstraf wacht.

“Binnen een paar dagen weet ik niet meer dat ik ooit heb bestaan… Het kan me niet schelen dat de samenleving zo is georganiseerd en gecontroleerd dat ik moet boeten. Ik heb een goed leven gehad” schreef hij zelf.

Op 2 mei 1825 rolde zijn kop onder groot publiek bekijks. Normandië was verlost van een van de grootste misdadigers van die tijd.